مرا می‌بینی و هر دم زیادت می‌کنی دردم

چند ساعت پیش همه آنچه را بر دلم سنگینی می کرد ریختم روی دایره پرشین بلاگ اما وقتی دکمه ارسال را زدم همه اش پرید به غیر از چند جمله اول

"باید بنویسم از بغضی که بعد از هفته ها شکست!! از اینکه دلم می خواهد به تو شکایت کنم از خودم, از تو" ... 

از خیر درد و دل گذشتم و بعد از نماز مغرب کتابت رو گشودم  و از ادامه ی جای قبلی شروع به خواندن کردم که رسیدم به 

افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد . 

حال زار مرا می بینی و از دلم هم بهتر از هر کسی خبر داری. من امورم را به تو سپردم مثل همیشه خدایی کن برای بنده ای که بندگیت را نمی کند.