چ مثل چمران

دیروز بالاخره موفق شدم که بعد بیش از یک ماه به تعویق انداختن برم فیلم "چ" رو ببینم. جزو معدود دفعاتی بود که به قول خواهری از اینکه امدیم سینما نه تنها که پشیمان نشدیم، لذت هم بردیم. فیلم یه روایت واقعی بود از مقاومت مردم پاوه. یک بخشی از تاریخ این کشور خیلی خوب و حقیقی به تصویر کشیده شده بود. دو روز از شخصیت یکی از مردان این کشور نمایش داده شد. ای کاش که صنعت سینمای کشورمون هر از گاهی تجربه ساختن چنین فیلم هایی را تکرار کند.