یا بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ

در ترجمه قرآنم برای این عبارت آمده است:

بَدِیعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ : خدا آسمان ها و زمین را بی آن که نمونه قبلی داشته باشند پدید آورده است.

به بقیه آیه و ترجمه اش فکر نمی کنم یعنی می خوانمش اما ذهنم رفته است جای دگر، رفته است سراغ کلمه بدیع، خلاقیت، نوآوری. یعنی بخاطر تو است که که کارهای نوآورانه همیشه جذاب ترند، برای همین است که خلاقیت همیشه مورد تحسین است، وقتی یک نقاشی  الگوبرداری نیست و از ذهن خلاق نقاش نشاءت گرفته است، وقتی یک اثر علمی جدید و حتی یک بازی خلاقانه و نوآورانه غرق لذتت می کند، در واقع یک گام در جهت شناخت ذات تو برداشته ایم که اینگونه لذت می بریم، لذتی که ابتذال ندارد، که فنا ندارد. انگار یک انقلاب فکری در درونم رخ می دهد نزدیکی به تو یعنی هر چه بیشتر به تو شبیه بودن و خلاقیت و نوآوری هم مرا به تو نزدیک می کند "یا بدیع"