پذیرش مقاله

صبح که چشمام رو باز میکنم اولین کاری که انجام میدم تا خواب از چشمام بپره اینه که ایمیل چک میکنم، امروز صبح هم طبق عادت همیشگی همین کار رو انجام دادم و در اوج ناامیدی حاصل از ریجکت شدن مقاله دیروز، با خبر خوب استاد2 مواجه شدم که مقاله اول پذیرفته شد. یعنی حاصل دو سال زحمت و خون دل خوردن من. هیچ وقت سر ریجکت شدن مقاله هام به اندازه دیروز ناراحت نبودم حتی چند روز قبل از دفاعم، در واقع دیروز حس میکردم بهم توهین شده و خیلی زود اون تلخی با شیرینی جبران شد.

خدایا شکرت. ازت ممنونم که بهم فرصت دادی این شیرینی رو تجربه کنم و ازت ممنونم به خاطر حضور استاد2 که اگر نبود قطعا من خیلی زود ناامید می شدم و دست از تلاش بر میداشتم.