سیر نمی‌شوم ز تو نیست جز این گناه من

قبلا گفته بودم از فانتزی های ذهنیم این است که 7-8 تا دختر داشته باشم، اسم یکی شان که قرار شد دل آرام باشد. اسم یکی دیگرشان هم باران است .

یک نرم افزار هواشناسی خیلی دقیق (+) پیدا کرده ام که روی گوشی ام نصب است. اینقدر گاهی دقیق است که مثلا می گوید فردا 9 صبح باران می بارد و  8 صبح همچنان هوا صاف است و یک دفعه ابرها متفق القول تصمیم می گیرند که سر ساعت 9 با هم قرار بگذارند و نهایتش تا 9:30 چنان اشک فشانی راه می اندازند!! که نرم افزار پیش بینی اش را کرده بود.

من هم صبح ها قبل از اینکه از خانه بروم بیرون نرم افزار را چک میکنم و اگر در ساعات رفت و آمدم بارانی بود چتر می برم. 

امروز صبح اما گفته بود هوا نیمه ابریست! من هم به او اعتماد کردم و چتر نبردم اما باران بارید و باران بسیار زیبا و خوبی هم بود. بنابراین در راه برگشت کمی خیس شدم که گوارای وجودم. اما جرقه خوبی در ذهنم زده شد! اینکه اگر او بخواهد در رحمتش را باز کند کاری به دقیق ترین پیش بینی های این بشر دو پا ندارد، یک دفعه با رحمتش و غیرمنتظره غافلگیرت میکند و عملا نشان می دهد که او هست که همه کاره هست و هر چه هم که بشر تلاش کند اتفاقات را پیش بینی کند حتی برای 24 ساعت آینده باز او هست که تصمیم نهایی را میگیرد. یک حس خوبی در دلم بخاطر این جرقه جوانه زد.

پی نوشت: قبلا هم از باران غیرمنتظره اینجا نوشته بودم اما انگار لازم بود تکرار شود تا درس جدیدی بگیرم و تا او را خالق این دنیا می دانم مطلقا ذره ای ناامیدی به دلم راه ندهم.