مقاله سوم
تقریبا 6 ماه پیش بود که اینجا نوشتم مقاله سوم بالاخره ریوایز خورد و من 6 ماه وقت گذاشتم تا یک و فقط یه مقاله رو ویرایش کنم. اینکه چقدر از خواب و آسایش و استراحت و تفریحم زدم بماند. اینکه چقدر ناامید شدم و دوباره شروع کردم بماند. اینکه این اواخر اینقدر تمرکزم پایین بود که 10 دقیقه ساعت موبایلم رو کوک میکردم و از اینکه تونستم 10 دقیقه تمرکز کنم و دو تا جمله کم و زیاد کنم چقدر خوشحال می شدم بماند. اینکه نتیجه دلخواهم بالاخره بدست نیامد و مجبور شدم از زحمات 3 ماهم چشم پوشی کنم بماند! اینکه هنوزم این مقاله کار داره و تازه امشب به استاد2 ایمیل شد و هنوز چند تا رفت و برگشت دیگه داره هم بماند! اینکه ممکنه ژروناله ریجکتش کنه و یا در بهترین حالت بازم ریوایز بخوره بماند! مهم اینه که من پشیمان نیستم! مهم اینه که ناراضی نیستم! نمی گم که راضی هستم و خوشحالم که این همه انرژی گذاشتم ولی مسیری بود که دوربرگردون نداشت. راضیم که دارم به آخراش نزدیک میشم.
امیدوارم که سحر نزدیکه. حرف نگفته زیاد دارم میام و می نویسم.