در پند و اندرز و فضل قرآن
از سخن خداى سود برید و از مواعظش پند گیرید . اندرز خدا را بپذیرید . خداوند
با دلایل واضح خود ، براى شما جاى عذرى باقى نگذاشته و حجت را بر شما تمام کرده است و برایتان بیان فرموده که چه کارهایى را خوش دارد و چه کارهایى را ناخوش ، تا از آنچه خوش دارد ، پیروى کنید و از آنچه ناخوش دارد ، اعراض نمایید .
رسول الله ( صلى الله علیه و آله ) مىفرمود « که بهشت در سختیها احاطه شده و آتش در خواهشهاى نفسانى . » بدانید که اطاعت خداوند با سختى و درشتى همراه است و معصیت او با لذت و خوشى . پس ، خداوند رحمت کناد کسى را که از خواهشهاى نفس و لذتهاى خود دل بر کند و هواى نفس را سرکوب نماید .
دشوارترین کارها ، دور داشتن نفس است و از هوا و هوسهایش ، زیرا نفس همواره خواهان معصیت و هوسرانى است .
بدانید ، اى بندگان خداى ، مؤمن شب را به روز و روز را به شب نمىآورد مگر آنکه به نفس خویش بدگمان است و پیوسته بر او عیب مىگیرد و از طاعت حق ،
افزونتر از آنچه به جاى آورده ، از او مىطلبد . پس ، همانند کسانى باشید که پیش از شما بودهاند و آنان که در برابر شما مردند و چون مسافران خیمه برکندند و رخت به جاى دیگر بردند و دنیا را چون کسى که منازل را طى مىکند طى کردند .
بدانید که این قرآن اندرزدهندهاى است که در اندرزش رنگ فریب نیست و راهنمایندهاى است که گمراه نمىکند و سخنگویى است که دروغ نمىگوید . هر کس با قرآن همنشینى کند ، چون برخیزد ، چیزى بر او افزوده شده و چیزى از او کاسته گشته . به هدایتش افزوده شده و از کوردلیش کاسته گشته . بدانید ، آنکه با قرآن است ،
نیازمند نباشد و کس را بدون قرآن بىنیازى حاصل نگردد . شفاى دردهاى خود را از قرآن بجویید ، چون سختى پیش آید از قرآن یارى خواهید . قرآن شفادهنده بزرگترین دردهاست ، یعنى درد کفر و نفاق و تباهى و گمراهى . به قرآن از خدا حاجت خواهید و با عشق به قرآن روى به خدا آورید و قرآن را وسیله خواهش از مردم قرار مدهید .
بندگان خدا ، براى روى آوردن به خدا ، قرآن را نیکوترین وسیله یافتهاند . بدانید که قرآن شفیعى است که شفاعتش پذیرفته آید و گویندهاى است که سخنش به تصدیق
مقرون باشد . هر که را که در روز قیامت قرآن شفاعت کند ، بپذیرندش و ، هر که را در روز قیامت قرآن تقبیح کند ، سخنش به زیان او گردد .
در روز محشر آواز دهندهاى آواز دهد که « هر عمل کنندهاى در دنیا ، در این جهان گرفتار عاقبت عمل خویش است ، مگر عمل کنندگان به قرآن » پس از عمل کنندگان به قرآن باشید و از پیروان قرآن و قرآن را دلیل شناخت پروردگار خویش گیرید و اندرز دهنده خود شمارید و هر اندیشه که بر خلاف قرآن در دل دارید ، صوابش مشمرید و هواهاى نفسانى خود را در برابر آن خیانتکار انگارید .
کارى کنید ، کارى کنید . کار به پایان برید ، کار به پایان برید . پایدارى ورزید ،
پایدارى ورزید شکیبایى کنید ، شکیبایى کنید . پارسا باشید ، پارسا باشید . هر آینه شما را سرانجامى است . به سوى سرانجام خویش روید تا بدان برسید . شما را نشانهاى است ، به نشانه خود راه جویید . اسلام را هدفى است ، به هدف اسلام بگرایید . به سوى خدا روید و حق او را در آنچه بر شما واجب ساخته و احکامى که برایتان مقرر داشته است ، بگزارید . من گواه شمایم و در روز قیامت از سوى شما حجت مىآورم .
خطبه 175 نهج البلاغه- قسمت اول