۱۵ فوریه!
به شدت فکرم نامتمرکز هست و تقریبا از هفته گذشته تا الان شاید ۳ روز هم کار نکرده باشم. خب این روال اصلا جالب نیست و این چرخه اهمال کاری حالمو بدتر میکنه.
برای خودم تو وبلاگم می چرخم که ببینم که قبلنا که حالم خوب نبوده چیکار میکردم؟ نتیجه ای که میگیرم مشکلات سالهای گذشته چه کاری و چه خانوادگی شخصیت من رو ساخته! یعنی الان که نگاه میکنم هر چی فشار مشکلات بیشتر میشده من انعطافم و قدرتم بیشتر میشده. بعضی موقع ها که برمی گردم نوشته های اون روزهام رو میخونم به خودم احسنت میگم که چقدر خوب مدیریت کرده بودم. یعنی هر چی تهدید بوده تبدیل به فرصت شده.
کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز
ولی الان حس ضعف میکنم حس میکنم نمی تونم خودم رو جمع کنم و این چرخه قرار هست تا ابد ادامه پیدا کنه. اون موقع ها قوی تر بودم و یا شاید چون مشکلات رو تحمیلی میدونستم و نه متعلق به خودم زورم بیشتر بود و جالب هست که الان اصلا مشکل خاصی وجود نداره فقط انگار من انرژی ندارم که عادی زندگی کنم. خسته ام.
لطف داری صبای نازنین. همه ی اینها چیزی جز حقیقت نبود. :)
ممنونم. :*:*