خب آمده ام که سال 95 ام را بدرقه کنم و بسپارمش به خاطره ها!
یک ماه است که دارم در ذهنم این پست را تایپ میکنم! می نویسم و پاک میکنم!
امروز دیگر روز آخر است و باید بنویسم!
چند روز است که دفتر اهدافم 95 را آورده ام و به نوشته هایم نگاه میکنم! به آنچه انتظار داشتم که می شد و آنچه شده است فکر کردم!
امروز یکبار دیگر آخرین پست اسفند 94 را خواندم.
سال 95 سال سختی بود! واقعا سخت بود! توی حساس ترین بازه های زمانی، بدترین شرایط جسمی و روحی را تجربه کردم! بارها شکستم و شکست خوردم و دوباره بلند شدم! بارها اهدافم مرور کردم! بارها همه چیز را به چالش کشیدم و دوباره از اول! تصمیمات پرریسک گرفتم! به معنایی واقعی کلمه توکل کردم و سعی کردم فقط کِشت کنم و تمرکزم را از نتیجه بردارم!
از اول اسفند، هر روز به این فکر میکنم که امتیاز کلی 95 ام چند می شود؟ منصفانه از 100 چند حقم هست؟ از اول اسفند به این فکر میکنم چرا با اینکه این همه سخت بود ته دلم خوشحالم! از اول اسفند به این فکر میکنم که امتیاز دستاوردهای ماراتن 95 از 100 چند می شود؟ و هی هر روز محاسبه میکردم! و هی روز سعی میکردم که منصف باشم! و هر روز این یادداشت در ذهنم ویرایش می شد!
امتیازدهی ام هم با ریسک است ولی به عملکرد خودم، به تلاشم، به اینکه شکستم، دوباره بلند شدم! به اینکه خطا کردم و سعی کردم درس بگیرم از خطایم، از 100 نمره 80 را می دهم. کمتر حقم نیست!
توی بخشی از یادداشت سال پیش نوشته بودم:
"وقت هایت را چگونه سپری کردی!! که در واقع ثانیه به ثانیه عمرت پی چه گذراندی؟"
همه سعیم را کردم که دریابم لحظه لحظه های این یکسال را! و خب مسلم است که کاملا موفق نبوده ام ولی امتیاز 80 منصفانه است! سعی کردم که تک بعدی نباشم! که حواسم به همه چیز باشد! معلوم است که همیشه نبود! معلوم است که از دستم در رفت که یک جاهایی خطا کردم! معلوم است که همه جاهایی که باید سکوت می کردم، سکوت نکردم ولی سعیم را کردم!
و اما امتیاز دستاوردهای 95 ام از 100 شاید به 10 هم نرسد! ولی باکی نیست!
من همان قمار بازیم که وصفش این است:
خنک آن قمار بازی که بباخت آن چه بودش
بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر!
96 هم از دیدگاه من قمار دیگری است که شدیداً مشتاقش هستم که بروم در دلش! که تجربه کنم چیزهای جدید را! چه شیرین! چه سخت و چه حتی طاقت فرسا! از اینکه روحم کش می آید حس رضایت میکنم! واین دلیل آن است از ابتدای اسفند ته دلم حس خوشحالی موج می زد! که سختی امسال کش آورد ظرفیتم را!
----------
سفر نوروزی مان را اگر خدا بخواهد فردا شروع میکنیم! سفر عصاره تجربه کردن است، عصاره نو شدن! و من به هر نحوی از سفر استقبال میکنم! که البته برنامه ریز تمام سفرها خودم هستم
---------
برای دوستان خوبم مثل همیشه بهترین ها آرزو میکنم! ممنونم که امسال هم همراهیم کردید. اگر ناخواسته خاطری مکدر شد به بزرگواری خودتان ببخشایید.
بهارتان پیشاپیش مبارک!
با آرزوی شادکامی و سلامتی و سربلندی.
ارادتمند شما
صبا
25/12/95 ساعت 19:10.
در این که رسم دنیا این هست که شکی نیست، در این که من هم ضعیفم هم همینطور! ولی خب در این هم شکی نیست که من با همه ضعف هام، یه جوری آفریده شدم که توانایی مدیریت این دنیا رو دارم؛ پس تا اطلاع ثانوی آه و ناله را بر خود حرام می کنم! البته این مدت واقعا سخت بود، میگم بود، انگار که می دونم فردا قراره چی بشه!! نه! هنوز سخت هست ولی خب همینه که هست!!