غار تنهایی من

اینجا غار تنهایی من است و از افکار و احساساتم می نویسم.

آدرس وبلاگ قبلی ام:

gharetanhaei.persianblog.ir

بایگانی
آخرین مطالب

این سخن عنوان مکن!

چهارشنبه, ۲۷ بهمن ۱۳۹۵، ۱۲:۱۴ ق.ظ

بواسطه محیط کارم و کلا ارتباط با آدم های بیشتر به نظر خودم و در مقایسه با چند سال پیشم، آدم بدبینی شدم، به نظر خودم وقتی حرفی، خبری و اتفاقی و ... پیش میاد بدترین وجه ممکنش رو هم می تونم تصور کنم ولی معمولا به ذهنم اجازه نمیدم قسمت منفی ها رو شیار کنه و ... سعی میکنم سکوت کنم!! البته فعلا در مرحله سعی هست و هنوز تا عملی شدن کامل فاصله داره!! 


یه مدت که میگذره به بدبینی خودم که فکر میکنم خنده ام میگیره! واقعیت اتفاقات و پشت پرده ماجراها اینقدر کثیف هست؛ اینقدر دورویی و آدم فروشی و منفعت طلبی شخصی و بی ثباتی هست، که اون چیزی که من فکر میکردم بدبینی نسبت به اون آدم یا اون حادثه یا اون گروه هست، انگار عروسک بازی بوده! چه شب ها که خودم رو بخاطر این بدبینی مواخذه نکردم و احساس واقعیم بعد از کشف حقیقت این هست که یک ابله حرفه ای هستم. 


-------------------


دارم سعی میکنم روابط خصمانه ام رو با خدا بهبود بدم! آخه اونی که ضرر میکنه منم!! خشم درونی نسبت به این دنیای دنی رو هیچ کار نمی تونم بکنم! به نظرم راهی نداره! به نظر شما داره؟؟


دست مزن! چشم , ببستم دو دست


راه مرو! چشم , دو پایم شکست


حرف مزن! قطع نمودم سخن


نطق مکن! چشم ببستم دهن


هیچ نفهم! این سخن عنوان مکن


خواهش نافهمی انسان مکن


لال شوم کور شوم کر شوم


لیک محال است که من خر شوم


چند روی همچو خران زیر بار؟


سر زفضای بشریت برآر              


 


-----------------------------------


برای اینکه بتونم با خودم و خدا در صلح بمونم، برای اینکه بتونم یه امتیاز مثبت تو سیستم ارزشیابی همیشه فعالم به خودم بدم! (سیستم ارزشیابی من از کله صبح تا نصف شب فعاله و وظیفه ذاتیش این هست که بصورت لاینقطع! بگه: هی دختر!! تو تا حالا هیچ کار مثبتی تو زندگیت نکردی و تمام افعال زندگیت صرف فعل پوچی بوده!! افسوس) اول که توقعم رو از خدا به صفر رسوندم و دیگه منتظر معجزه نیستم! اصلا فکر میکنم از اول هم نباید چنین انتظاری می داشتم و این تفکر که :


هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش می دهند! 


یه جور خودفریبی هست، تقرب خاصی بواسطه بلا دیدن صرف در کار نیست؛ وظیفه من به عنوان یک انسان؛ که از دیدگاه تفکر دینی اشرف مخلوقات هستم این هست که تلاش کنم دنیا را جای بهتری برای زندگی کنم و این مفهومش این نیست که کار خاصی انجام بدم! مفهومش اینه که اتفاقا کار خاصی انجام ندم و فقط سعی کنم آروم باشم و با آرامش با آدم ها، مشکلات و اتفاقات برخورد کنم و این چالشی است بسی سنگین!! که با وجود خشم شدید درونی از دنیا و مافیها و با وجود تحمل بار سنگین ابله بودن بخوای آروم باشی!! 


۹۵/۱۱/۲۷
صبا ..

حرف دل

درد