پاسخ به پیام خصوصی

سلام بر تو هموطن!

جالب بود پیامتون! با آرزوی خوب شروع کردید! به بدو بیراه رسیدین :)) 

 

اینجا پاسخ میدم جهت پاسخگویی به هر کسی که مثل شما فکر میکنه نه صرفا شما!

 

 

سلام 

اولا که سفرها بی خطر! تو که اینقدر ادعای مردم دوستی برای کشورت داری، فکر نکردی که مردم داغدار و ناراحتن، پس من کجا برم سفر و تعطیلات و خوشگذرونی؟ آها فهمیدم میگی من اینجا شاد باشم، مردم کشورم به جهنم تو وبلاگ براشون چرندیات مینویسم!!!! 

فعلا 2023 رو به خیر بگذرون تا به سال بعدش برسی و فکر  اهریمن کنی! 

راستی شنگول خانم! من برای اینکه نظرم تایید بشه یا نشه چیزی نمینویسم، اینا رو میگم خودت یکم فکر کنی ! با بقیه مخاطبها کاری ندارم 

 

 

راستی اینو یادم رفت! تو ایران ما با تقویم شمسی زندگی میکنیم و اول سال هم بهاره! زمستون برای شما خارج نشین های بی رگ !!!!

 

 

 

مساله اول:

من از سفرم نوشتم چون معتقدم کسی که عزادار هست لازم نیست لباس مشکی بپوشه- تو خونه ش بس بشینه- تمام فعالیت های روزمره ش رو تعطیل کنه به اسم اینکه عزادار هست. اتفاقا باید به فکر سلامت روان خودش باشه مخصوصا وقتی عزیزت به مرگ عادی نمرده باشه و کشته باشنش! باید قدرت تصمیم گیریت رو تقویت کنی تا جلوی کشته شدن دیگر عزیزانت رو بگیری. اینکه بری زیر پتو و فقط اشک بریزی می شه رفتار منفعلانه! 

 

مساله دوم:

هزاران اتفاق مثبت و منفی بین هر دو پستی که اینجا می نویسم تو زندگی من می افته! یکیش رو گلچین کردم اینجا نوشتم و به عمد هم نوشتم! چون تو این چند ماه گذشته تمام پست های من مرتبط با مناسبت های سیاسی مرتبط بود! خواستم بگم منم روزمره عادی دارم تو زندگیم! هرچند که هیچ چیزی عادی و معمولی نیست! می تونستم هیچی از سفرم نگم! ولی اینقدر جسارت دارم که شفاف رفتار کنم! و مثل طرفداران جمهوری اسلامی نباشم که جای مهر رو پیشونیم باشه ولی رفتارم به یه شکل دیگه باشه.

 

مساله سوم:

شما از کجا میدونی من تو این چند روزی که سفر بودم برای کمک به مردم کشورم کاری انجام ندادم؟!! 

 

مساله چهارم:

استرالیا در نیمکره جنوبی هست و شروع سال میلادی همزمان میشه با شروع تابستان و نه زمستان!  

 

مساله پنجم:

خطاب به همه خوانندگان اینجا: 

 

شما دارید وبلاگ شخصی رو میخونید که خارج از ایران زندگی میکنه اگر این مساله براتون خوشایند نیست و اذیت تون میکنه این وبلاگ رو نخونید! ولی اگر ایده یا پیشنهاد سازنده ای دارید در جهت کمک به انقلاب 1401:

1) در جهت کمک به مردم ایران برای کسی که خارج از ایران زندگی میکنه یا حتی برای کسی که داخل ایران زندگی میکنه!

2) خودتون فعالیت های مفیدی این روزها انجام میدید که بخاطر مسایل امنیتی شاید دوستان و نزدیکانتون در جریان نباشند ولی دوست دارید با بقیه به اشتراک بگذارید

3) کتاب/پادکست/ مقاله/ویدیو/لینک و ... مفیدی می شناسید که کمک به افزایش دانش و آگاهی و تجربه میکنه

4) بیان افکار و احساسات تون کمک میکنه حال دل کسی این روزها خوب بشه 

5) نظریه ای دارید که فکر میکنید کسی تا به حال بهش فکر نکرده و کمک میکنه زوایای خاموشی روشن بشه

من خوشحال میشم ازتون کامنت ناشناس بگیرم و اینجا به اشتراک بگذارم فقط همونطور که قبلا گفتم اگر کامنت حاوی توهین باشه نمایش داده نمیشه! توهین شامل کلمات رکیک/ تحقیر دیگران/ استفاده از طعنه و کنایه/ تمسخر می باشد. 

و اگر حرف سودمندی واسه بقیه ندارید فکر میکنم فرصت مناسبی باشه که سکوت رو تمرین کنید. 

 

مساله ششم:

اگر طرفدار جمهوری اسلامی هستید به هر دلیلی اعتقادی/مالی/موقعیت اجتماعی یا نه ولی این روزها هم حالتون بد نیست یا به هر دلیلی حفظ وضعیت موجود رو به صلاح مردم ایران میدونید لطفا اینجا کامنت نگذارید (در هر صورت تایید نمیشه). 

سال 2023!

امروز اولین روز کاری سال 2023 اینجا بود.

من که تازه به شروع کار کرده بودم و مرخصی چندانی هم نداشتم! یعنی فقط یه روز مرخصی داشتم ولی خب محل کارم دو روز مرخصی لازم داشت واسه تعطیلات آخر سال که مجبور شدم یه روز هم مرخصی قرض بگیرم :) 

از قبل برنامه ریزی کرده بودیم که از همون اولین روز تعطیلات من بریم سفر تا آخرین روز سال 2022! سفر جاده ای به ملبورن که از جاده تقریبا ساحلی رفتیم و از جاده غیرساحلی هم برگشتیم. کلا از این 8 روز سفر 3 روزش رو ملبورن بودیم  (که همونم زیاد بود!!) و بقیه ش هم هر شب تو راه یه جایی توقف داشتیم. هم مسیر رفت و هم مسیر برگشت رو من دوست داشتم! 

برگشتن یه شبش هم کنبرا بودیم که بالاخره پایتخت هم رویت شد. کنبرا رو دوست داشتم هر چند که به شدت خلوت بود و مطمینم اگر قرار بود اونجا زندگی کنم نمیتونستم این همه خلوتی رو تاب بیارم. کلا تجربه جالب و ارزشمند و شیرینی بود :) 

 

موقع شروع سال 2022 نوشته بودم:

 

تو سال ۲۰۲۲ باید درسم تموم بشه و امیدوارم ختم به خیر بشه. 

 

مثل شروع همه سالها دلم روشن هست. امیدوارم ابتدای ۲۰۲۳ بیام بنویسم که واقعا سال روشنی بود هم برای من و هم برای همه مردم دنیا. 

 

خب الان میگم که سال 2022 تو زندگی شخصی من واقعا سال روشنی بود. خوشبختانه درسم ختم بخیر شد. کارم رو شروع کردم. همراه اولم رو پیدا کردم :) در حالیکه ابتدای سال 2022 هیچ ایده ای نداشتم که پایانش به این روشنی برای من باشه و هستی رو شاکرم برای این همه روشنی و رحمت در زندگیم.

 

مردم کشورم اما روزهای خوبی رو تجربه نکردند تو سال 2022! ولی من هنوزم دلم روشن هست برای ایرانم! و به شدت امیدوارم که ابتدای سال 2024 از رهایی کشورم از شر اهریمنان بنویسم. از آگاهی و بلوغ فکری و فرهنگی مردم کشورم که انگشت حیرت به دهان جهانیان گذاشته! از سربلندی و شادی مردمم! از قدرت اقتصادی و روند رو به رشد پول ملی ایران و از غرور ملی مون. 

 

باید خیلی سریع بشینم اهداف امسالم رو بنویسم که کلی کار دارم و دیگه بار سنگین درس رو شونه هام نیست! 

 

پ.ن: هر کامنتی رو که دلم بخواد تایید میکنم!