سرعت!
یکی از چیزهایی که همه مهاجرها به اینجا متفق القول می گند این هست که روزها با سرعت بیشتری سپری میشه و زمان خیلی زود می گذره.
دوستی می گفت چون خوش می گذره زود می گذره :)
خلاصه که من هم به این حرف ایمان آوردم که خیلی زود می گذره. من حتی به اینجا نوشتن هم نمی رسم و خیلی از برنامه هام عقب هستم. خیلی. همین دیروز بود که آخر هفته بود و هزار جور اتفاق افتاد، ولی الان هم آخرین ساعت یک آخر هفته دیگه با کلی اتفاقات دیگه هست:)
و دیگه اینکه باورم نمیشه که داریم وارد ماه بهمن میشیم. من همچنان تو شهریور هستم.
--------------
آشپز درونم فعال شده، و بوهایی که از غذاها درمیاد من رو به یاد مامان و خونه می اندازه. اون شبی که قلیه میگو درست کرده بودم اینقدر خوشحال بودم که فکر میکردم رفتم خونه و برگشتم، بس که طعم و بوی خونه می اومد :) یه سری طعم ها هم فقط مخصوص مامان هست و وقتی من هم می تونم اونجوری با اون عطر و طعم چیزی رو درست کنم، احساس میکنم ژن های مامان درونم خودنمایی می کنه :)
-------------
دختردایی بابا متولد 1317 هست. از اونهایی که جزو اولین زن هایی بوده که دانشگاه شیراز رفته و ... سالهاست آمریکا زندگی میکنه و من 3-4 بار بیشتر ندیدمش. البته همیشه دورادور ارتباط بوده. من که اومدم اینجا پیگیر احوالاتم بود تا خودش بهم زنگ زد و کلی باهم حرف زدیم. انگار مثلا با دوستم حرف زدم بدون احساس هیچ اختلاف سنی ای و... . حالا هم هر از گاهی بهم پیام میده و تشویقم میکنه به یه سری کارها. خیلی حس خوبی دارم از اینکه باهاش در ارتباطم :)
------------
جنی اینا مسافرت هستند و مسئولیت خونه و غذا دادن به جفری با من هست. شبها که از دانشگاه میام، میاد جلوی در استقبالم :) خواهری میگه، تو خواب هم نمیدیدی یه روزی مسئولیت یه گربه رو بهت بسپارن! و واقعا هم تجسم چنین مساله ای حتی چند ماه پیش هم دور از عقل بود واسم :)
------------
دیروز 4 امین ماه میلادی هم تموم شد که من اومدم اینجا. خدا رو شکر میکنم بخاطر همه آدمهای خوبی که سر راهم قرار گرفتند و بخاطر همه اتفاقات خوبی که تو این مدت برام رقم خورده و ازش ممنونم که به بهترین شکل مراقبم بوده :)
مریم
