۱۵ جولای

 یعنی ۹۰٪ مقاله هایی که وجود داره چرند هست. چرند به معنای واقعی کلمه. 

 

احساس بدی دارم از اینکه مدت های طولانی هست تو این مرحله متوقف شدم. یعنی هنوز نتونستم یه داده شبیه سازی شده بدردبخور تولید کنم و هر مقاله ای هم که میخونم و فکر میکنم خودش هست, یا کار نمیکنه یا عملا آشغال تولید میکنه. امیدوارم اون یارو ژاپنیه به ایمیلم جواب بده, واقعا از مقاله نیچر انتظار نداشتم که اینجوری بزن دررو بخواد کارش رو جمع کنه!

 

البته دیروز یه چیز خنده دار کشف کردم. اون داده هایی رو که دو ماه پیش خودم شبیه سازی کرده بودم و  فکر میکردم یه چیز ساده و بیخودی هست کاملا تصادفی همون چیزی هست که ما میخوایم. یعنی من خودم تا دیروز نمی دونستم چیکار کردم! و اصلا منطق پشت داده ها رو نمی دونستم من میخواستم اوردر یه چیزی رو تست کنم و داده ها رو اون شکلی چیدم. حالا بعد از دو ماه فهمیدم واییییییی چه خوبن این داده ها و حالا فهمیدم چرا وقتی متد هری روش اونقدر خوب جواب داد اون همه ذوق کرد و من فکر میکردم چرا باید برای یه سری داده ی فیک آدم اینقدر ذوق کنه!! و حالا فهمیدم فیک خوبو بوده بدون اینکه خودم بفهمم :)) 

 

فردا هری از مرخصی برمیگرده و فکر میکردم کلی خبر خوشحال کننده و ذوق آور واسش دارم ! ولی همچنان اندر خم یه کوچه ام :(

تقریبا قرار بود هری ۱۲ روز مرخصی باشه ولی همه ش میدیدی که آنلاین هست و لینک این و اون رو می گذاره تو گروه. من قبلا فکر می کردم فقط منم که اگر اینا (متیو هم نبود این هفته) نباشند کارم متوقف میشه. ولی تقریبا همه بچه ها الان عملا منتظرن هری برگرده و باهاش کلی حرف بزنند. حتی بچه هایی که عملا کارمند هستند! امروز یکی شون می گفت من این چند روز که هری نبوده عملا نیمه تعطیل بودم!

ولی دلم برای هری می سوزه قبلا از این مرخصیش یه مدت خیلی سرش شلوغ بود. خیلی ها! یه بار من ازش پرسیدم چطوری؟ گفت خیلی استرس دارم! هم ناراحت شدم هم خوشحال! ناراحت چون آدم از دیدن خستگی و استرس بقیه خوشحال نمیشه قاعدتا ولی خوشحال چون یعنی وقتی منم میگم استرس دارم کاملا می فهمتم :) 

 

 

این از جمله یادداشت هایی بود که وقتی شروعش کردم قرار بود توش غر بزنم و برگردم سرکارم و برای خودم بود. ولی آخرش گفتم شما هم بخونیدش طوری نیست :)