پاسخ به پیام خصوصی
سلام بر تو هموطن!
جالب بود پیامتون! با آرزوی خوب شروع کردید! به بدو بیراه رسیدین :))
اینجا پاسخ میدم جهت پاسخگویی به هر کسی که مثل شما فکر میکنه نه صرفا شما!
سلام
اولا که سفرها بی خطر! تو که اینقدر ادعای مردم دوستی برای کشورت داری، فکر نکردی که مردم داغدار و ناراحتن، پس من کجا برم سفر و تعطیلات و خوشگذرونی؟ آها فهمیدم میگی من اینجا شاد باشم، مردم کشورم به جهنم تو وبلاگ براشون چرندیات مینویسم!!!!
فعلا 2023 رو به خیر بگذرون تا به سال بعدش برسی و فکر اهریمن کنی!
راستی شنگول خانم! من برای اینکه نظرم تایید بشه یا نشه چیزی نمینویسم، اینا رو میگم خودت یکم فکر کنی ! با بقیه مخاطبها کاری ندارم
راستی اینو یادم رفت! تو ایران ما با تقویم شمسی زندگی میکنیم و اول سال هم بهاره! زمستون برای شما خارج نشین های بی رگ !!!!
مساله اول:
من از سفرم نوشتم چون معتقدم کسی که عزادار هست لازم نیست لباس مشکی بپوشه- تو خونه ش بس بشینه- تمام فعالیت های روزمره ش رو تعطیل کنه به اسم اینکه عزادار هست. اتفاقا باید به فکر سلامت روان خودش باشه مخصوصا وقتی عزیزت به مرگ عادی نمرده باشه و کشته باشنش! باید قدرت تصمیم گیریت رو تقویت کنی تا جلوی کشته شدن دیگر عزیزانت رو بگیری. اینکه بری زیر پتو و فقط اشک بریزی می شه رفتار منفعلانه!
مساله دوم:
هزاران اتفاق مثبت و منفی بین هر دو پستی که اینجا می نویسم تو زندگی من می افته! یکیش رو گلچین کردم اینجا نوشتم و به عمد هم نوشتم! چون تو این چند ماه گذشته تمام پست های من مرتبط با مناسبت های سیاسی مرتبط بود! خواستم بگم منم روزمره عادی دارم تو زندگیم! هرچند که هیچ چیزی عادی و معمولی نیست! می تونستم هیچی از سفرم نگم! ولی اینقدر جسارت دارم که شفاف رفتار کنم! و مثل طرفداران جمهوری اسلامی نباشم که جای مهر رو پیشونیم باشه ولی رفتارم به یه شکل دیگه باشه.
مساله سوم:
شما از کجا میدونی من تو این چند روزی که سفر بودم برای کمک به مردم کشورم کاری انجام ندادم؟!!
مساله چهارم:
استرالیا در نیمکره جنوبی هست و شروع سال میلادی همزمان میشه با شروع تابستان و نه زمستان!
مساله پنجم:
خطاب به همه خوانندگان اینجا:
شما دارید وبلاگ شخصی رو میخونید که خارج از ایران زندگی میکنه اگر این مساله براتون خوشایند نیست و اذیت تون میکنه این وبلاگ رو نخونید! ولی اگر ایده یا پیشنهاد سازنده ای دارید در جهت کمک به انقلاب 1401:
1) در جهت کمک به مردم ایران برای کسی که خارج از ایران زندگی میکنه یا حتی برای کسی که داخل ایران زندگی میکنه!
2) خودتون فعالیت های مفیدی این روزها انجام میدید که بخاطر مسایل امنیتی شاید دوستان و نزدیکانتون در جریان نباشند ولی دوست دارید با بقیه به اشتراک بگذارید
3) کتاب/پادکست/ مقاله/ویدیو/لینک و ... مفیدی می شناسید که کمک به افزایش دانش و آگاهی و تجربه میکنه
4) بیان افکار و احساسات تون کمک میکنه حال دل کسی این روزها خوب بشه
5) نظریه ای دارید که فکر میکنید کسی تا به حال بهش فکر نکرده و کمک میکنه زوایای خاموشی روشن بشه
من خوشحال میشم ازتون کامنت ناشناس بگیرم و اینجا به اشتراک بگذارم فقط همونطور که قبلا گفتم اگر کامنت حاوی توهین باشه نمایش داده نمیشه! توهین شامل کلمات رکیک/ تحقیر دیگران/ استفاده از طعنه و کنایه/ تمسخر می باشد.
و اگر حرف سودمندی واسه بقیه ندارید فکر میکنم فرصت مناسبی باشه که سکوت رو تمرین کنید.
مساله ششم:
اگر طرفدار جمهوری اسلامی هستید به هر دلیلی اعتقادی/مالی/موقعیت اجتماعی یا نه ولی این روزها هم حالتون بد نیست یا به هر دلیلی حفظ وضعیت موجود رو به صلاح مردم ایران میدونید لطفا اینجا کامنت نگذارید (در هر صورت تایید نمیشه).
سلام و سلامتی
در سرچ کلمه " درد زه " با وبلاگ شما روبرو شدم
طبق عادت گشتی زدم که ببینم با چه اندیشه وری مواجهه
حاصل آن که شما را یک آزاد اندیش تصور کردم تا این که مسئله ششم این پستی که گذاشتید را خواندم.
یاد زویا پیرزاد در کتاب چراغها را من خاموش می کنم افتادم قریب به به این مضمون آن‌جا که پدر به دخترش نصیحت می کرد که اگر کسی از شما نظری خواست منظور این نیست که نظری بدهی ، منظور این است که او را تأیید کنی.
اگر از عمال ج ا نیستید مثل اونها عمل نکنید.