حلم

سلام

بارها پیش آمده که موضوعی ذهنم را درگیر کرده و به صورت اتفاقی راه حلش سر راهم قرار گرفته، البته یقینا اتفاق و تصادفی در کار نیست.

این روزها کمی کلافه ام، عملا حوصله توضیح واضحات را ندارم و به زبان عامیانه خنگ بازی افراد شبیه پاتیناژ رفتن روی اعصابم است ، سعی میکنم قبل از اینکه زبان سرخم فعال شود ترک موقعیت کنم. 

امروز صبح در حال سیر و سلوک در دنیای وبلاگ ها بودم که تفسیری بر اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلی حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ را  اینجا دیدم. چقدر به این عبارت نیاز داشتم و چقدر از کلافه گی و بی حوصله بودن خودم خجالت کشیدم. از اینکه نه تنها علمی در کار نیست ، حلمی هم موجود نمی باشد. 

رمضان تمام شد، پدرم روز عید جمله جالبی گفتند، "ما همیشه مهمان خدا هستیم" .

رمضان تمام شد اما مهمانی تمام نشده یعنی هیچ وقت این مهمانی به پایان نمی رسد، دنیا هم که تمام شود باز ما مهمان هستیم، یاد کتاب دختر پرتغال افتادم!!!، حس خوبی از مهمان بودن دارم، به ویژه که میدانم صاحبخانه ام حلیم نیز هست.