و چقدر من به این یک بیت معتقدم :
بخور آن را که رسیدت مهل از بهر ذخیره
که تو بر جوی روانی چو بخوردی دگر آید
-----
و قرار است به این بیت نیز عمل کنم:
تو سخن گفتن بیلب هله خو کن چو ترازو
که نماند لب و دندان چو ز دنیا گذر آید